پروژه با عنوان: تعیین فراوانی موارد استفاده از ECT در بیماران بستری در بیمارستان

          www.BartarFile.ir 
            بازدید : 419
          سه شنبه 18 آبان 1395
           نظرات (0)
        

درمان های عضوی یا زیست شناختی عمده در روان پزشکی شامل دارو درمانی، ECT، نور درمانی،‌ محرومیت از خواب، جراحی روانی است. با این که هنوز دانش سایکوفارماکوتراپی به خصوص در دهه گذشته گسترش چشمگیری داشته است ولی دارو درمانی، معمولاً به تنهایی کافی نیست. درمان با صرع الکتریکی یکی از مؤثرترین و ناشناخته ترین درمان های روان پزشکی است. در مورد تاریخچه استفاده از این روش باید گفت قسمت اعظم سابقه ECT مربوط به سال ۱۹۳۴ است. بیش از آن که تشنج توسط برق انجام شود به مدت ۴ سال از تشنج های ناشی از پنتیلن تتروازول به عنوان درمان استفاده می‌کردند. اوگوسولتی ولوچیوبینی، بر اساس کارهای فون مدونا نخستین درمان با صرع الکتریکی را در آوریل ۱۹۳۶ در روم به کار بردند. در ابتدا به این درمان با شوک الکتریکی اطلاق می‌شد، اما بعد آن را تحت عنوان درمان با صرع الکتریکی شناختند و از آن زمان تا حال ECT عنوان یکی از سالم ترین و مؤثرترین درمان بیماران روان پزشکی استفاده می‌شود. امروزه روش ECT و مداخلات بیهوشی آنچنان به دقت اصلاح شده است که دیگر درمانی بی خطر و موثر برای بیماران دچار اختلال افسردگی ماژور، حملات شیدایی، اسکیزوفرنیا و سایر اختلالات وخیم روانی تلقی می شود. ولی بر خلاف درمان های دارویی تغییرات زیستی عصبی القا شده بر اثر صرع درمانی که لازمه موفقیت آن هستند هنوز مشخص نشده است. خیلی از پژوهشگران اعتقاد بر آن دارند که از ECT در درمان بیماران بسیار کم استفاده می شود و دلیل اصلی این امر باور غلط در مورد ECT دانسته اند...

پروژه تعیین فراوانی موارد استفاده از ECT در بیماران بستری در بیمارستان، مشتمل بر 4 فصل، 81 صفحه، به زبان فارسی، تایپ شده، با فرمت pdf، به ترتیب زیر گردآوری شده است:

فصل 1: مقدمه و معرفی طرح